Kochać i wymagać, czyli relacja RODZIC – DZIECKO

Kilka ciekawostek na temat relacji RODZIC – DZIECKO

Relacja rodzic – dziecko wielu rodzinom z całą pewnością sporadycznie daje się we znaki. Warto jednak wspomnieć, że wielokrotnie udowodniono, iż bliska więź między rodzicem a dzieckiem wspomaga prawidłowy rozwój naszej pociechy. Wpływa na przyjmowanie w dorosłym życiu pozytywnych postaw. Wasz wspólny „dobry układ” rodzic – dziecko odgrywa ogromną rolę w skuteczności oddziaływań wychowawczych. Dzięki przyjaznym relacjom w domu zachowanie dzieci może okazać się bowiem bardziej pożądane, a ewentualne problemy rodzinne szybciej dadzą się rozwiązać.

Miłość, akceptacja i szacunek kontra granice, normy i wymagania

Miłość jest podstawową wartością w rodzinie. Jednak granice, których nasze dzieci są świadome ułatwiają codzienne funkcjonowanie. Przejrzysta informacja o tym, co jest dobre a co złe, zapewnia poczucie bezpieczeństwa. Kierując się bowiem sprecyzowanymi zasadami można skuteczniej przewidzieć rezultat konkretnych działań. Jeśli wiemy, co nas ogranicza i za co jesteśmy odpowiedzialni pozwoli nam to dokonywać świadomych wyborów z jednoczesnym zachowaniem szacunku dla innych. Rodzic, jako ten bardziej doświadczony, ma okazję swoją wszelaką wiedzę w każdym zakresie przekazać dziecku i na konkretnych przykładach pokazać czym jest akceptacja, jak okazuje się miłość i jednocześnie zachowuje pewne normy życiowe.
W relacji rodzic – dziecko nie może istnieć wyłącznie sama akceptacja i miłość. Pomocne w dorosłym życiu będzie stawianie wymagań i granic. Warto o tym pamiętać.

Jak rozmawiać z dzieckiem, by równolegle wytyczać granice?

W relacji rodzic – dziecko na pewno bardzo ważne jest, by dużo rozmawiać o zachowaniu dziecka i wyraźnie określać, co jest nieodpowiednie i dlaczego. A rozmawiać warto w sposób bezpośredni i oczywisty. Ważne, by precyzyjnie zarysować konsekwencje konkretnego działania przy zachowaniu stanowczego tonu głosu bez jego podnoszenia. Nikt z nas przecież nie lubi, gdy nasz rozmówca jest szorstki, niezależnie od tego czy jest to rodzic czy dziecko 🙂 Zaś dziecko świadome popełnianych błędów zdobędzie niezbędną wiedzę, jak ich unikać w przyszłości. Ważne, by zrozumieć, że granice są wielokrotnie dla nas korzystne.

Rodzinne planowanie ułatwia utrzymywanie wspólnych relacji w dobrej atmosferze. Rodzic i dziecko okażą sobie wówczas szacunek wobec planów pozostałych domowników. Nauczy to wszystkich również mówienia otwarcie o tym, co chcielibyśmy wykonać, czego chcielibyśmy dokonać. Nic też tak nie motywuje do działania, jak świadomość, że wykonaliśmy wszystko, co było założone. Aż chce się planować z naszym Planerem 🙂